Beulenpoel,the story from never hooked.

Terug van vakantie is er meestal een “herstel”periode nodig om de draad weer op te pakken. De beulenpoel is dan zo een water om “er weer een beetje in te komen”De meeste karpers van de poel daarentegen hebben ondertussen wel het net van binnen gezien (denk ik)..afijn..vanochtend vroeg op de gebruikelijke wijze weer een aantal voerplekken aangelegd en naar huis voor een bakkie.

Een uurtje later naar het water en de hengel in elkaar gestoken, ik zou wat aas aan de haak kunnen doen en gaan vissen. Ik moest even denken aan gisteren.. tijdens het pennen was door de wind de nylon onder de molenspoel terecht gekomen en zat zelfs om de as heen gedraaid. Geen probleem verder want ik zag het meteen. Maar toch..je weet het maar nooit, ik knip de montage eraf en ongeveer 10 meter nylon. Nu weet ik voor 100% zeker dat de nieuwe montage betrouwbaar is!

Op de beulenpoel heb ik met van alles en nog wat aan de haak gevist..kikkererwten,tijgernoten,boilies,brood,deegballen, pellets,tarwe,hennep,mais,allerlei soorsten bonen en granen,wormen,inktvis,garnalen,ontbijtkoek echte uitschieters zitten er niet bij..met alles kan je haast wel een karper strikken.

Toch zijn sommige karpers erg kieskeurig. 
Vandaag maar eens gekozen voor deeg.. slap deeg. In een oude koffiemolen maal ik een aantal sneden oud witbrood die ontdaan zijn van de korsten. De broodkruimels gooi ik in een kom en bevochtig het heel licht met de plantenspuit. Nu is het een kwestie van langdurig kneden tot er een substantie ontstaat die doet denken aan slap stopverf. De haak word volledig ingepakt in het deeg, dat is het mooie van slap deeg! Je slaat de haak zonder weerstand erdoor bij een aanbeet.

Aangekomen op de eerste voerplek is het meteen raak, wat kleine belletjes op het voer verraden de aanwezigheid van vis. Dat kan natuurlijk ook wel een brasem zijn. Het pennetje word met een vloeiende beweging te water gelaten en richt zich op. De hengel rust op mijn been met de molen tegen mijn knie, zo kan ik het wel een uurtje volhouden..maar dat is niet nodig..de pen steekt zich even op en verdwijnt meteen razendsnel de diepte in.

Ik pik aan op iets zwaars..wat langzaam in beweging komt en wat waarschijnlijk denkt “ehh ..ik weet niet wat er aan de hand is maar dit herken ik niet” Wederom ben ik blij niet met een zware carbon pook dit gevecht aan te gaan. Een zware vis laat zich onder de top met wat slome uitvallen heen en weer manoeuvreren. De hengel staat goed krom en de vis blijft diep. Na een 10 minuten zie ik af en toe de brede flank van een grote schubkarper. Ik herken de vis totaal niet.. rustig glijd hij een poosje later over het koord. “Come on in the net gil ik het van binnen uit!!”

Met verbazing kijk ik naar een forse schub die nog nooit een haak heeft gezien of heeft gevoeld! Bizar dat zo een vis al die genoemde aassoorten links heeft laten liggen en toch door iets anders te eten flink heeft kunnen groeien.
Na wat foto”s zet ik de vis weer terug, de buit is weer binnen en ruim op. Er komt een man met een hond op mij afgelopen en zegt” het was niet veel zeker??” mahh..zeg ik “beetje slap”

Groet Hans