Mat achter de palen.

Het begint herfst te worden op de beulenpoel,bomen verkleuren in de allermooiste tinten en het blad gaat ook al weer vallen.

Ook is het al merkbaar kouder aan het worden,dit is aan de geringere activiteit van de karper wel te merken. Om de eventuele mini aanbeten maar niets te missen kies ik nu voor  een onderlijntje van 15 cm, de miniwartel van de onderlijn dient tevens als zinkloodje.
Van een niet te noemen maar wel bekend merk trok ik bij het testen van de knoop de wartel kapot..dus alles wat ik gebruik word eerst getest,het zal je maar gebeuren dat een dikke vis word gelost om zo een knulligheid.

Als haakaas deze keer een soort kattensnoepstengel  van AH in de winkel heb ik in allerlei soorten zakken zitten knijpen tot ik vond wat ik zocht, deze stengel is stevig maar niet keihard.
Lekker witvis bestendig en een uitstekende geur
Thuis een paar stukjes aan een hair gedaan ,dat ging beter dan de hondenbrokken.

Hondenbrokken willen nog wel eens scheuren ,zeker als ze wat ouder zijn.De  kattensnoepstengel  heeft een interessant extraatje, hij blijft heel  iets drijven maar zinkt gemakkelijk op het gewicht van de haak. Zo word het wel een mooi subtiel blikvangertje op de voerplek! Thuis ter controle een uurtje de onderlijn met snoepstengel in het water gelaten,na een uur nog steeds die aantrekkelijke geur en valt niet uit elkaar!

Vanochtend vroeg aan het water om wat te voeren, een paar handjes is genoeg per stek.
Op de hengel heb ik voordat ik ben gaan optuigen 6 tandarts elastiekjes geplaatst op het topdeel in de buurt van de oversteeksluiting.
Bij iedere stek meet ik meteen exact de diepte, ik hang de haak in het startoog en draai strak. schuif vervolgens een tandarts elastiekje tot de  bovenkant van het drijvertje Zo heb ik van iedere stek exact de juiste diepte.1x inleggen en het staat perfect.

Handig is dezelfde volgorde te gebruiken,dus elastiek 1 =stek 1!De pen staat strak tegen de paaltjes door het aas voorzichtig naar beneden te laten zakken.

Al snel mocht ik de eerste aanbeet  verzilveren in een kleinere spiegel, wel een oud beestje!

Een uurtje later op een andere plek eveneens een spiegel, en dit was weer een oude bekende.

Gewoon weer lekker gevist maar wel blijven kijken naar aanpassingen en verbeteringen.
Nu naar de koffie!

Groeten Hans