Pennen..het begint te komen!

Vanmiddag kwam de “poets poetsen”! dit betekend voor mij snel wegwezen..

Na de afgelopen keren vruchteloos achter de loodstokken te hebben gezeten werd het weer eens tijd voor de penhengel.

Het blijft een verademing om met de penhengel op stap te gaan, een hengel een netje en een tasje.

Zoals gebruikelijk een stuk of  5 kleine voerplekjes gemaakt, de meeste een meter of 4 uit de kant.
Dit ivm met het zeer heldere water, aan de kant kon je de bodem zelfs redelijk zien.

Toch kon ik het niet nalaten op 1 plek wat voer aan de kant te strooien, dankzij een boom had ik wel voldoende dekking.

Zo midden op de dag verwacht ik eigenlijk geen aanbeet, toch is het gewoon lekker om naar het pennetje te staren.
De “veraf “plekken hebben niets mogen opleveren.. dus de kantstek bleef over.
Net als de andere voerplekken ook hier geen tekenen van karper.
Toch maar een half uurtje proberen,  na een kwartier kreeg ik zowaar een opsteker!

“Aangezien je meestal na een opsteker een wegtrekker krijgt liet ik de opsteker voor wat het was..slaan op een opsteker heeft mij in het verleden al talloze wegtrekkers bezorgd;)”

In dit geval was het scenario zoals ik het graag zie, een doorlopende vloeiende wegtrekker!
De haak zetten was een peulenschil, een zich heftig verzettende schub liet zien wat hij waard was.
Het valt me op dat “de winterkleuren” nog steeds  zichtbaar zijn, erg mooi!

Groet Hans